Informacja o śmierci królowej Elżbiety II wstrząsnęła całym światem. Mimo, że monarchini dożyła sędziwego wieku, to jej odejście było niezwykłą stratą dla Wielkiej Brytanii. Kondolencje płynęły z całego świata, a w uroczystym pogrzebie udział wzięło ponad 500 zagranicznych dygnitarzy. Elżbieta II była najdłużej panującą monarchinią Wielkiej Brytanii. Jej rządy uznawali nie tylko mieszkańcy Wysp, ale też obywatele czternastu innych państw. W chwili jej śmierci tron objął jej najstarszy syn, książę Karol, obecnie król Karol III.
Elżbieta II - przyczyny śmierci królowej
29 września został opublikowany akt zgonu monarchini. Dokument został wydany przez National Records of Scotland. Potwierdzono w nim, że królowa Wielkiej Brytanii zmarła o godzinie 15:10 w czwartek 8 września. Jako przyczyna śmierci został wskazany „sędziwy wiek”.
Elżbieta II - 70 lat niezwykłego panowania
Elżbieta II, a właściwie Elżbieta Aleksandra Maria, urodziła się 21 kwietnia 1926 roku w Londynie jako pierwsza córka króla Jerzego VI i księżnej Yorku Elżbiety Bowes-Lyon. W momencie narodzin zajmowała trzecie miejsce w linii sukcesji, po księciu Walii Edwardzie i swoim ojcu. Kiedy Elżbieta miała 10 lat, zmarł jej dziadek - król Jerzy V, a tron objął jej stryj - książę Walii, Edward VIII. Jednakże ze względu na mezalians jeszcze w tym samym roku abdykował, a królem został ojciec Elżbiety Jerzy VI. Wówczas mała „Lilibet” zajęła pierwsze miejsce w linii sukcesji. 6 lutego 1952 Jerzy VI zmarł na atak serca. Dzień po śmierci ojca Elżbieta, mając 25 lat, została ogłoszona królową Wielkiej Brytanii i przyjęła imię Elżbieta. Koronacja odbyła się 2 czerwca 1953.
Elżbieta II była najdłużej panującym monarchą Wielkiej Brytanii i jednocześnie najdłużej panującą głową państwa na świecie. Zasiadała na tronie przez 70 lat.
