Mała Aleja Róż

Mam, mam już tego dość

Po co, no po co mi to wszystko?

Hotele, szpan, rywale, a potem strach,

że runie, no runie to wszystko

i znowu zostanę sam

Nie wiem kogo słuchać

tylu doradców wokół siebie mam

niektórzy mówią, że mnie kochają,

lecz tak, lecz tak naprawdę kochają szmal

Któregoś dnia rzucę to wszystko

i wyjdę rano, niby po chleb

Wtedy na pewno poczuję się lepiej,

zostawię za sobą ten zafajdany świat

Napełnię olejem pustą głowę

i wrócę tam, na aleję pełną róż

Napełnię olejem pustą głowę

i wrócę tam, na aleję pełną róż

Czasem płaczę, bo chce mi się płakać

wtedy czuję, że uchodzi ze mnie zło

Czasem płaczę, bo chce mi się płakać

wtedy czuję, że uchodzi ze mnie zło

uchodzi ze mnie zło

Mam już tego dość,

muszę w końcu wrócić tam,

gdzie wszyscy byli,

zawsze kochali, czasem grzeszyli

Po prostu żyli tak z dnia na dzień

Tylko czy oni tam jeszcze wszyscy są,

Czy jeszcze jest aleja pełna róż?

Tylko czy oni tam jeszcze wszyscy są,

Czy jeszcze jest aleja róż?