Miał Być Ślub

Żoną miałam być, miał być ślub

I wesele też.

Już zaprosiłam gości, kapela z rodzinnych stron

Miała tam grać polkę na dwa.

Matki pobłogosławiły dawno nam.

Był umówiony ksiądz, bukiet mi

Przywieźli z białych róż,

Welon już na głowie, kościół pęka w szwach,

Babcia we łzach cichutko łka.

Organista daje znak, a jego brak.

Sukienka samotnie w szafie lśni,

Nie założy jej już nikt,

Nie dowie się, czemu tak stało się,

Zamiast „tak” on powiedział ”nie”.

Zamówiłam pogodę na ten dzień,

A i tak znów padał deszcz,

Nikt nie widział mych łez, gdy mówiłeś, że

Nie pokochasz nigdy mnie na dobre i na złe.

Kto z miłości nie umarł, nie potrafi żyć.

Moje serce kiedyś złamane mocniej kocha dziś.

Kto z miłości jeszcze nie umarł, nie potrafi żyć.

Moje serce kiedyś złamane mocniej kocha dziś.

Autor: Monika Brodka