Spis treści
- Hiszpania, Walencja i Barcelona
- Portugalia, Lizbona i Porto
- Cypr, Nikozja i Limassol
- Węgry, Budapeszt
- Estonia, Tallin
Hiszpania, Walencja i Barcelona
Długo oczekiwana hiszpańska wiza Teletrabajo pozwala teraz cyfrowym nomadom na pobyt do trzech lat z dowodem miesięcznych wpływów w wysokości 2760 euro. Wiąże się ona z 24 proc. podatkiem liniowym od hiszpańskich dochodów poniżej 600 000 euro i oferuje dostęp do publicznej opieki zdrowotnej oraz przywilejów związanych z pobytem. Walencja to zrównoważony wybór: niedrogie, nadmorskie i dobrze skomunikowane miasto, z miesięcznymi kosztami około 1770 euro na osobę, w tym czynsz. Styl życia pozostaje spokojny, przyjazny dla rowerzystów i towarzyski, co jest optymalne dla nomadów poszukujących stabilności bez intensywności dużego miasta. Z kolei Barcelona jest większa, szybsza i droższa. Ceny mieszkań w centrum miasta zaczynają się od ponad 1200 euro, co powoduje, że całkowity miesięczny budżet sięga 2400 euro na osobę, ale przewagą jest gęsta sieć coworkingowa, liczne połączenia międzynarodowe oraz kwitnąca społeczność technologiczna i startupowa.
Portugalia, Lizbona i Porto
Portugalia nadal zajmuje czołową pozycję wśród cyfrowych nomadów, dzięki wysokiemu standardowi życia, dostępności wiz i powszechnej znajomości języka angielskiego wśród mieszkańców. Wiza D8 wymaga potwierdzenia miesięcznego dochodu w wysokości 3280 euro i zapewnia legalną drogę do dłuższego pobytu. Lizbona pozostaje głównym centrum – międzynarodowym, dobrze skomunikowanym i aktywnym przez cały rok – z miesięcznym budżetem na osobę wynoszącym około 1800 euro, wliczając czynsz, coworking i koszty utrzymania. Porto, oddalone o dwie godziny jazdy pociągiem na północ, oferuje wolniejsze tempo i niższe koszty życia, około 1500 euro miesięcznie, przy zachowaniu tej samej infrastruktury światłowodowej i korzyści wizowych. Oba miasta oferują bogate zaplecze technologiczne, dzielnice, po których można spacerować, oraz dostęp do wybrzeża Atlantyku. Jednak wybór zależy od tego, czy wolimy rozmach Lizbony, czy spokój Porto.
Cypr, Nikozja i Limassol
Cyfrowi nomadzi, dla których priorytetem są całoroczne słońce i efektywność podatkowa, postrzegają Cypr jako strategiczną destynację w 2025 roku. Wiza dla przyjeżdżających na workation oferuje roczny pobyt (z możliwością przedłużenia do trzech lat) z progiem miesięcznego dochodu netto w wysokości 3500 euro. Osoby przebywające w kraju krócej niż 183 dni rocznie mogą korzystać z zerowego podatku od dochodów zagranicznych. Limassol jest głównym ośrodkiem, z silną infrastrukturą i miesięcznym budżetem wynoszącym około 2000 euro na osobę, podczas gdy Nikozja oferuje nieco niższe koszty i lokalne tempo życia. Na Cyprze powszechnie mówi się po angielsku, a wyspa łączy w sobie ochronę UE z udogodnieniami, z którymi niewiele regionów może się równać zimą.
Węgry, Budapeszt
Budapeszt ugruntował swoją pozycję jako ważny cel podróży dla cyfrowych nomadów, oferując unikalne połączenie wspaniałego historycznego uroku i tętniącego życiem, nowoczesnego stylu za ułamek tego, co oferują zachodnioeuropejskie stolice. Dla obywateli spoza UE węgierska „Biała Karta” to dedykowana wiza właśnie dla cyfrowych nomadów. Aby się zakwalifikować, należy wykazać regularny miesięczny dochód w wysokości co najmniej 2000 euro, co czyni ją jedną z najłatwiej dostępnych wiz w UE. Miasto słynie z szybkiego i niezawodnego internetu, gęstej sieci kreatywnych przestrzeni coworkingowych oraz zachwycającej architektury. Jedna osoba może mieszkać tu komfortowo już za około 1400–1800 euro miesięcznie. Ten budżet pokrywa czynsz w centrum, media oraz wystarczające środki na korzystanie ze słynnych budapeszteńskich term, barów w ruinach i bogatej oferty kulinarnej. Stolica Węgier jest także idealną bazą wypadową do zwiedzania Europy Środkowo-Wschodniej.
Estonia, Tallin
Tallin pozostaje jedną z najbardziej dostępnych stolic UE, łącząc silną infrastrukturę z transparentną polityką. Estonia wprowadziła pierwszą w Europie wizę dla cyfrowych nomadów w 2020 roku i 5 lat później nadal oferuje jasną ścieżkę: jeśli zarobki wynoszą co najmniej 4500 euro brutto miesięcznie, to uzyskuje się prawo do pobytu przez 18 miesięcy. Koszty utrzymania są umiarkowane jak na standardy północnoeuropejskie, z budżetem na osobę w wysokości od 1200 do 1700 euro miesięcznie, a do tego atrakcyjne opcje zakwaterowania w centrach miast. Stolica oferuje niezawodną sieć 5G, rozległe przestrzenie coworkingowe i bezpłatny transport publiczny dla mieszkańców. Ekosystem technologiczny jest dojrzały, powszechnie mówi się tam po angielsku, a obecność Tallina w rankingu 10 najlepszych miast do życia według Monocle w 2025 roku podkreśla równowagę między przystępnością cenową, zaawansowaniem cyfrowym i jakością życia.
