Młody dikdik już wychodzi na wybieg i pokazuje się zwiedzającym. Najczęściej można go oglądać rano i wieczorem. Zwierzątko jest nieśmiałe i płochliwe, ale to jest charakterystyczne dla tego gatunku. Wrocławskie zoo ma duże doświadczenie w hodowli dikdików – od 2014 r. urodziło się u nas 25 młodych. Zagroda dikdików znajduje się w Afrykarium, w pawilonie Afryki Wschodniej, w pobliżu mangust, wiewiórek pustynnych i hipopotamów. Dikdiki to najmniejszy gatunek antylop. W naturze dikdik występuje w Afryce Południowej i Wschodniej. Osiąga ponad 40 cm wysokości w kłębie, a długość jego ciała wynosi od 47 do 69 cm. Dorosły dikdik waży zaledwie 4 kg! To tyle, ile mały piesek. Jego nazwa pochodzi od charakterystycznego dźwięku „dik-dik”, jaki antylopa wydaje, gdy ją coś przestraszy.
Dikdik jest roślinożerny. Większość dnia spędza w ukryciu, a w sytuacji zagrożenia ucieka zygzakiem. Jest bardzo szybki, potrafi osiągnąć prędkość ok. 40 km/h. Dikdik umaszczony jest jasnobrązowo lub szarobrązowo i ma charakterystyczne białe obwódki wokół oczu.Dikdiki znajdują się w międzynarodowej Czerwonej księdze gatunków zagrożonych. Antylopie zagraża ekspansja osadnictwa rolniczego i nadmierne polowania.
Dikdiki są często mylone z kanczylami filipińskimi, czyli myszojeleniami. Kanczyle są mniejsze od dikdików i choć należą do kopytnych, to nie są antylopami. W naturze kanczyl filipiński występuje w Azji. U samców tego gatunku charakterystyczne są górne kły, które wystają z pyska. We wrocławskim zoo kanczyle mieszkają w Pagodzie Gibonów w starej części zoo, obok gibonów białopoliczkowych. Nasze zoo jest jednym z nielicznych ogrodów na świecie, któremu z powodzeniem udało się rozmnożyć kanczyle filipińskie. Od 2009 r. we Wrocławiu urodziły się 33 osobniki.