Remont kamienicy o dwóch frontach
Wielkomiejska kamienica z początku XX wieku składa się z dwóch budynków powiązanych łącznikiem. Jedna elewacja znajduje się od ul. Pięknej, a druga od ul. Koszykowej. Chociaż zabytkowy dom przetrwał zawieruchę wojenną, to w wyniku późniejszej nacjonalizacji i kwaterunku został przebudowany i zniszczony, a piękne elewacje popadały w ruinę.
Późniejsze niepoprawnie wykonane remonty w latach 1975-77 spowodowały zubożenie wystroju elewacji. Z kolei podczas remontu w latach 90. XX w. zastosowano zbyt mocne materiały budowlane na bazie cementu, które z biegiem lat spowodowały liczne spękania tynku. Jak by tego było mało stabilność budynku została naruszona podczas budowy w sąsiedztwie biurowca i dom został wówczas czasowo wyłączony z użytkowania.
Na szczęście to już przeszłość bo przeprowadzone prace konserwatorskie przy kamiennych balkonach kamienicy uwypukliły ich naturalne piękno. Niestety płyty balkonów od spodu noszą ślady wcześniejszych zawilgoceń. Po oczyszczeniu kamienia nie udało się usunąć wszystkich przebarwień, a w trakcie remontu zalecono wspólnocie, żeby zostawić ten efekt i nie pokrywać kamienia farbą.
Przy okazji remontu wspólnota zdecydowała się wymienić drzwi wejściowe do kamienicy. Ich odtworzenie nie było współfinansowane z dotacji, ponieważ z uwagi na brak materiałów archiwalnych nie wiadomo jak pierwotnie wyglądały. Niemniej wykonany w duchu epoki egzemplarz prezentuje się doskonale i całość daje bardzo dobry efekt.
Podczas właśnie zakończonego remontu od strony ul. Koszykowej naprawiono wszystkie ubytki, detal architektoniczny został wzmocniony i uczytelniony. Całość elewacji zyskała nieco jaśniejszą barwę od tej sprzed remontu. Jest ona bardzo zbliżona do pierwszej, oryginalnej warstwy, którą potwierdziły badania kolorystyki.
Kwota udzielonej przez m.st. Warszawę dotacji na remont wyniosła 200 000 zł., co stanowi 34,22 % kosztów. Jest to maksymalna możliwa do przyznania wysokość wsparcia.
