Tężnie w Ciechocinku jeszcze piękniejsze
Zakończony remont objął dwie z trzech drewnianych, pokrytych tarniną konstrukcji, z których paruje aromatyczna solanka – tej przy deptaku, przy której robią selfie niemal wszyscy odwiedzający Ciechocinek goście (nr 1), i sąsiedniej (nr 3) – oraz remont obsługującej cały kompleks przepompowni solanki, a także zagospodarowanie terenu wokół (ścieżki, oświetlenie, zieleń).
Co się zmieniło?
W obu obiektach wbudowano nową tarninę, wymieniono elementy konstrukcyjne, balustrady i koryta solankowe. Wyczyszczone i uszczelnione zostały zbiorniki solankowe. Pod tężnią nr 1 wyremontowano przejście, a w środkowej części wymieniono drzwi zewnętrzne. W tężni nr 3 zamontowano nowe schody z poręczami i przeprowadzono prace budowlane na pomostach. Całość wieńczy odnowiony symbol Ciechocinka – drewniany wiatrak. Modernizację przeszła też przepompownia. Z myślą o spacerowiczach w otoczeniu przepompowni oraz przy obu tężniach urządzono także nowe alejki.
Jakie były koszty modernizacji?
Pula finansowa inwestycji wyniosła 22 miliony złotych, większą część stanowiły środki pomocowe Unii Europejskiej w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Kujawsko-Pomorskiego 2014-2020.
Trochę historii
Pierwsze dwie konstrukcje wybudowano w latach 1824-1828 według projektu Jakuba Graffa, profesora Akademii Górniczej w Kielcach, z inicjatywy Stanisława Staszica, który był jednym z twórców koncepcji przemysłowego wykorzystania zalegających pod Ciechocinkiem pokładów soli. (Staszic, postać wielce dla rozwoju polskiego przemysłu zasłużona, ma swój skromny pomnik dłuta Edwarda Haupta w ciechocińskim Parku Tężniowym.) Trzecią - w roku 1859.
Tężnie ciechocińskie w statystykach
- 10 metrów – szerokość tężni,
- 15 metrów – wysokość tężni,
- 363 metry – długość odnowionej tężni nr 3,
- 655 metrów – długość zmodernizowanej tężni nr 1,
- 21,6 mln złotych – wartość inwestycji,
- 15 mln złotych – wartość dofinansowania w ramach RPO WK-P,
- 1824-1828 – w tych latach powstała najstarsza tężnia.
Polecany artykuł:
