Velen. Jak Słowianie obchodzili początek jesieni? Zwyczaje i obrzędy

Spis treści

1. Kiedy jest początek jesieni astronomicznej?
2. Równonoc jesienna 2023 - co to jest?
3. Jak Słowianie odchodzili święto równonocy jesiennej?
4. Równonoc w Wiedźminie

Kiedy jest początek jesieni astronomicznej?

Początek astronomicznej jesieni w roku 2023 wypada 23 września, to właśnie wtedy przypada równonoc jesienna (ekwinokcjum). Od tego momentu aż do równonocy wiosennej w marcu. Czeka nas czas, kiedy nad naszymi głowami Słońce świeciło będzie krócej.

Równonoc jesienna 2023 - co to jest?

Zjawiska astronomiczne od wieków służyły ludziom do wyznaczania pór roku i zarządzania czasem pracy w polu. Okresy, w których dochodziło zmian tych cykli, traktowano jako czas wyjątkowy. Szczególne znaczenie nadano datom, kiedy dzień zrównuje się z nocą. To właśnie podczas równonocy (ekwinokcjum) mówi się, że następuje zrównanie dnia z nocą, choć w rzeczywistości długości dnia i nocy nie będą dokładnie równe.

Jak Słowianie odchodzili święto równonocy jesiennej?

Początek jesieni to wyjątkowy czas, kiedy większość prac polowych jest już zakończona. W czasie równonocy jesiennej Słowianie składali ofiary bóstwom urodzaju - Świętowitowi, Welesowi i Mokoszy. Tego dnia rozpalano ogniska, tańczono, pleciono wieńce i pieczono kołacze. Tego dnia wróżono i stawiano przepowiednie na kolejny rok. Najczęstsze wróżby dotyczyły tego, czy nadchodząca zima będzie ciężka oraz, czy przyszły rok będzie obfity w plony. Obecnie w naszym kraju obchodzone są dożynki jako tradycyjne święto zbiorów. Pozostałością po dawnych obrzędach Słowian jest wieniec dożynkowy najczęściej pleciony z kłosów zebranego zboża.

Równonoc w Wiedźminie

Nie jest sekretem, że A. Sapkowski, tworząc kalendarz świąt elfich w Wiedźminie, wzorował się na tradycyjnych datach świętowanych przez Słowian. W książkach o Wiedźminie znaleźć możemy również odpowiednik święta równonocy jesiennej – Velen. Jak obchodzono to święto w Wiedźminie? Opisy zawarte w książkach sugerują, że podczas święta Velen ludzie organizują uroczystą wieczerzę, zastawiając stół jak największą ilością płodów ze zbiorów danego roku, a po wieczerzy dziękują za udane zbiory bogini Melitele.