Wieniawa leży nad Czechówką i to od niej wędrówkę zaczyna tajemniczy Wędrowiec w „Poemacie o mieście Lublinie” Józefa Czechowicza.
– Wędrowcze, oto już kręte uliczki starego przedmieścia, Wieniawy. Dawniej, gdy winnice opinały te wzgórza, nazywano je: Winiawa – pisał w 1934 r.
Wieniawa była samodzielnym miastem do 1870 r. Wtedy to została włączona do gm. Konopnica, a w 1916 r. do Lublina. Była sztetlem (małym żydowskim miasteczkiem), w którym nigdy nie było kościoła, ale za to była synagoga – mieściła się w pobliżu dzisiejszego stadionu przy ul. Leszczyńskiego. W czasie drugiej wojny światowej została zburzona przez Niemców.
Dziś Wieniawa jest jedną z 27 dzielnic Lublina: obejmuje wierzchowinę lessową z rozległym Miasteczkiem Akademickim i zabudowaniami powojskowymi (rejon skrzyżowania al. Racławickich i al. Kraśnickiej) oraz strefę kolejnego długiego stoku opadającego od ww. wierzchowiny do dna suchej doliny, którego osią obecnie przebiega ul. Głęboka. W latach 20. zeszłego stulecia te tereny wyglądały jednak zupełnie inaczej!
Zobacz zdjęcia: Wiejska sceneria w środku miasta. Tak kiedyś wyglądały okolice centrum Lublina
Polecany artykuł:
