Wniosek o wyburzenie parterowej zabudowy gospodarczej zajazdu złożył jeden z deweloperów, który w jej miejscu chciał postawić sporych rozmiarów blok.
Monika Bogdanowska, Małopolski Wojewódzki Konserwator Zabytków wyjaśnia, że charakterystyczna zabudowa tego rejonu Podgórza podlega w całości ochronie konserwatorskiej. Ważne są również zapisy planu miejscowego.
To mały fragment miasta, ale dla Podgórza bardzo znaczący. Ten układ urbanistyczny jest wpisany do rejestru zabytków. Jest to kompletnie zachowany, XVII-wieczny układ. Budowa w tym miejscu bardzo dużej kubatury, bo planowany budynek miał iść po obrysie całej działki, wysoki na sześć kondygnacji w górę i dwie kondygnacje w dół. Byłoby to też niezgodne z miejscowym planem i dlatego inwestor zakładał, że wyburzy obiekty, a w momencie, gdy ich nie będzie, nie będzie przedmiotu do dyskusji - mówi.
Z takiego obrotu spraw ciszy się Paweł Kubisztal ze stowarzyszenia Podgórze.pl.
To ogromny sukces, wydawało się, że sprawa jest beznadziejna. Od 2015 roku pisaliśmy pisma, jeszcze do poprzedniego WKZ, prosząc o wpisanie zajazdu do rejestru zabytków. Bezskutecznie. Zapewniano nas, że wpis do ewidencji jest wystarczającą formą ochrony. W konsekwencji, gdy pojawił się nowy wlaściciel, bardziej pazerny i chętny do postawienia sześciu pięter pojawiły się takie plany - wyjaśnia.
Podkreśla, że decyzja Generalnego Konserwatora Zabytków jest ostateczna.
Monika Bogdanowska dodaje, że budynki zajazdu są w złym stanie i nie wyklucza, że konieczna będzie ich rozbiórka. Deweloper - firma Matexi - będzie jednak musiał odbudować je zgodnie z wytycznymi konserwatora.
Zajazd Pod Kotwicą , zajmujący niemal pół kwartału pomiędzy ulicami Limanowskiego, Józefińską i Węgierską jest ostatnim, zachowanym w całości zajazdem, których w XVIII w w Podgórzu było kilka, m.in. „Pod Jeleniem”, „Pod Lwem”,czy „Pod Czarnym Orłem”. W poźniejszych latach istniała tam jedna z pierwszych poradni zdrowia psychicznego w Polsce. Jej kierownikiem był dr Władysław Stryjeński, mentor ikony polskiej psychiatrii prof. Antoniego Kępińskiego. W latach 90. i na początku XX w. zajazd był siedzibą Krakowskich Szkół Artystycznych. Później do niszczejących budynków wprowadzili się artyści i rzemieślnicy.
