Kultowy wyrób cukierniczy z Krakowa. Jego nazwa kryje za sobą miłosną historię

Czekoladka Danusia. Produkt firmy Wawel o ciekawej historii

W obecnych czasach wiele produktów może pochwalić się mianem kultowych. Wśród nich są także specjały wyrabiane w Krakowie. Należy do nich również czekoladka Danusia firmy Wawel, która od dziesiątek lat cieszy podniebienia miłośników wyrobów cukierniczych. Mało kto wie, że za powstaniem niewielkiego batonika kryje się ciekawa historia, którą na łamach „Portalu Spożywczego” opisała Donata Chruściel. Jak czytamy, kultowy baton Danusia trafił na rynek w 1918 roku i jest produkowany do dnia dzisiejszego.

Co ciekawe, na stronie internetowej producenta możemy przeczytać, że czekoladka Danusia powstała na dowód miłości Adama Piaseckiego, uważanego za współtwórcę przedsiębiorstwa Wawel. Piasecki w 1893 roku przyjechał do Krakowa, gdzie przy u. Długiej 20 otworzył swój pierwszy sklep z wyrobami cukierniczymi. W 1910 roku przy ul. Szlak utworzył pierwszą w Krakowie fabrykę czekolady, która produkowała słynny baton Danusia. Tam zakochał się w jednej z pracownic o imieniu Danuta. Jak podaje firma Wawel – właśnie na jej cześć nazwano słynną czekoladkę.

Jak podaje Donata Chruściel, powołując się na badania konsumenckie firmy Wawel, czekoladka z Krakowa cieszy się popularnością nie tylko w Polsce. Przedsiębiorstwo eksportuje swój produkt do Niemiec, Stanów Zjednoczonych, Wielkiej Brytanii czy… Mongolii!

Przedsiębiorstwo znane dzisiaj jako Wawel powstało w 1951 roku, po połączeniu znacjonalizowanych, przedwojennych firm cukierniczych, takich jak fabryka czekolady Piaseckiego, Pischingera czy Polsko-Szwajcarskiej Fabryki Czekolady Suchard.

Zawiłe są także losy Adama Piaseckiego. Podczas II wojny światowej krakowski król czekolady wciąż prowadził swoje przedsiębiorstwo. Piasecki został aresztowany przez Niemców za przydzielenie swoim pracownikom deputatu słodyczy, trafiając do więzienia przy ul. Montelupich. Urodzony w Bieganowie cukiernik został następnie wywieziony do niemieckiego obozu koncentracyjnego KL Groß-Rosen, a potem do KL Bergen-Belsen, gdzie zmarł w kwietniu 1945 roku.