Od maja w ramach programu Przestrzenie Sztuki przygotowano ponad trzysta różnych wydarzeń: od warsztatów tańca, przez spektakle teatralne, treningi dla zawodowych tancerzy aż po ogólnodostępne potańcówki, które to wydarzenia cieszyły się niezmiennym zainteresowaniem publiczności. Trzy lata kontynuacji programu pozwoliły zbudować grono odbiorców wokół Przestrzeni Sztuki.
Głównym celem Przestrzeni Sztuki jest tworzenie i wystawianie spektakli tanecznych, szkolenie nowej generacji tancerzy, choreografów i tworzenie warunków do rozwoju tego środowiska oraz budowanie nowej społeczności odbiorców kultury. Dzięki Instytucji Kultury Katowice Miasto Ogrodów oraz Akademii Muzycznej w Katowicach, którzy są operatorami programu, środowisko tańca współczesnego zyskało miejsce, w którym - nie tylko może doskonalić nabyte już umiejętności, wprowadzać w arkana tej pięknej sztuki kolejne roczniki tancerzy, ale i tworzyć nowe spektakle. W trzeciej edycji Przestrzeni Sztuki wystawiono m.in. „Anamnezę” Jacka Łumińskiego, „Bursztynowego Ptaka” Sebastiana Wiertelaka oraz „Złotem sklejam jedną z pokruszonych gwiazd” Angeliki Karal i Łukasza Zgórki.
W ramach Programu Rezydencji, młodzi twórcy mogli zrealizować swoje artystyczne projekty. Wybrane zgłoszenia otrzymały dofinansowanie, przestrzeń na próby i wystawienie spektaklu oraz wsparcie techniczne i promocyjne.
– Chcemy tworzyć nowe wartości, angażować kolejne grupy społeczne, ale też kreować warunki do rozwoju tancerzy, ich poszukiwań twórczych i realizacji innowacyjnych spektakli – mówi Marek Szulik, Zastępca Dyrektora Miasta Ogrodów.
To właśnie z tej potrzeby zrodził się program Przestrzenie Sztuki - inicjatywa oddolna, która stała się na tyle wartościowa, że została sfinansowana przez ministerstwo i przekazana do wspólnej realizacji Narodowemu Instytutowi Muzyki i Tańca oraz Instytutowi Teatralnemu.
– Przestrzenie Sztuki to kolejny krok na drodze do spełnienia marzeń środowiska tańca o posiadaniu własnej infrastruktury, podobnej do tej jaką dysponuje muzyka i teatr – podsumowuje Karol Urbański, zastępca dyrektora Narodowego Instytutu Muzyki i Tańca. – To też odpowiedź na środowiskowe postulaty stworzenia możliwości stabilnego rozwoju dla niezależnych artystów tańca – dodał.
To co odróżnia Przestrzenie Sztuki od wielu innych programów, to jego geneza i skutki. Program jest nie tylko odpowiedzią na potrzeby środowiska tańca, ale również bardzo mocno zaangażował lokalną społeczność. Ceny wejściówek na warsztaty, spektakle, seanse i prelekcje były symboliczne.
– Sztuka jest nieodzowna w kreowaniu dobrze prosperującego społeczeństwa. Cieszę się, że dzięki wsparciu Narodowego Instytutu Tańca i Muzyki mogliśmy zaoferować mieszkańcom Katowic tak bogatą ofertę zajęć i wydarzeń. Liczę, że Instytut będzie kontynuował ten cenny projekt i Katowice ponownie będą się mogły włączyć w jego współrealizację, aby również w przyszłym roku mieszkańcy mogli czerpać radość z tańca - podsumowuje prezydent Katowic Marcin Krupa.
Katowice są jednym z pięciu polskich miast realizujących ten unikatowy i potrzebny program.
Radość z tańca
Radość to właściwe określenie, bo w zorganizowanych w ramach programu warsztatach, zajęciach i kursach tańca uczestniczyło naprawdę wiele osób. W Przestrzeniach Sztuki znalazło się również miejsce dla tych, którym ruch kojarzy się z coraz większym wysiłkiem. To właśnie dla seniorów – chcących tańczyć i ćwiczyć zaadresowano projekt „Więcej lat to więcej życia”.
Sporym zainteresowaniem cieszyły się również zorganizowane jamy taneczne oraz potańcówki do polskiej muzyki tradycyjnej. W tegorocznej edycji odbyły się również: warsztaty tańca współczesnego, Kino Tańca, warsztaty Tobiasza Berga „Ekologia Kreatywności” oraz warsztaty „Tera Ino Tera”, czyli przedsięwzięcie uświadamiające sens i wagę kultury ciała.
Znakomitą część spośród kilkutysięcznej grupy katowickich uczestników tegorocznych Przestrzeni Sztuki stanowili tancerze i instruktorzy tańca współczesnego. Ich rozwojowi właśnie służyć miał cykl rezydencji twórczych i warsztatów ruchu, spektakli tanecznych czy projekcji filmowych takich przedstawień. Nawiązywanie do tradycji Śląskiego Teatru Tańca było inspiracją do poszukiwania środków ekspresji w rodzimej tradycji kulturowej. Dzięki programowi śląskie środowisko tańca współczesnego zyskało miejsce, w którym może się rozwijać, prowadzić poszukiwania twórcze, doskonalić już nabyte umiejętności oraz realizować nowe spektakle. Zdecydowana większość bogatego programu Przestrzeni Sztuki (poza wyjazdowymi warsztatami czy spektaklami) odbywała się bowiem w Instytucji Kultury przy Placu Sejmu Śląskiego.
