lekarz

i

Autor: pixabay

Pieniądze

Od soboty 1 lipca 2023 wzrośnie – po raz drugi - minimalna podstawa wymiaru zasiłku chorobowego

Od soboty 1 lipca 2023 wzrośnie – po raz drugi w tym roku - minimalna podstawa wymiaru zasiłku chorobowego. Tym samym osoby na zwolnieniu lekarskim mogą spodziewać się wyższych świadczeń.

Podstawa wymiaru zasiłku chorobowego jest powiązana z wysokością minimalnego wynagrodzenia za pracę. W 2023 roku zmieni się ono 1 lipca. Przypominamy, że wynagrodzenie minimalnie w roku 2023 wzrośnie w dwóch etapach. Od 1 stycznia 2023 pensja minimalna wynosi już 3499 zł, natomiast w lipcu 2023 roku będzie druga podwyżka wynagrodzenia minimalnego, które ma wynieść 3600 złotych brutto.

Nowe stawki na L4 od 1 lipca 2023

Warto podkreślić, że kwota zasiłku chorobowego uzależniona jest od zarobków osoby ubezpieczonej, a w związku z tym podstawa wymiaru zasiłku to średnie wynagrodzenie pracownika z ostatnich 12 miesięcy.

Podstawa wymiaru zasiłku chorobowego pracownika z tytułu pracy w pełnym wymiarze czasu pracy nie może być niższa od kwoty ustawowego minimalnego wynagrodzenia za pracę po jego pomniejszeniu o 13,71 proc.

Nowa minimalna podstawa wymiaru zasiłku chorobowego w 2023 roku

  • od 1 stycznia do 30 czerwca - 3 011,52 zł
  • od 1 lipca do 31 grudnia – 3 106,44 zł

Miesięczny zasiłek chorobowy, uzależniony jest zarobków ubezpieczonego i wynosi:

  • 80 proc. podstawy wymiaru, w tym także za okres pobytu w szpitalu,
  • 100 proc. podstawy wymiaru, także za czas pobytu w szpitalu, jeśli niezdolność do pracy wynika z powodu wypadku w drodze do pracy albo z pracy lub w czasie ciąży.

Kiedy można pobierać zasiłek chorobowy?

Są dwa możliwe okresy, gdy można pobierać zasiłek chorobowy:

  • 182 dni w przypadku choroby,
  • 270 dni w przypadku ciąży, albo gruźlicy.

Co więcej, do liczby dni wlicza się zarówno okresy nieprzerwanej niezdolności do pracy, jak i czas poprzednich – jeśli nie przekroczyły 60 dni – niezależnie od rodzaju choroby.

Nowe L4. Kto płaci za zasiłek chorobowy?

W przypadku pracownika wykonującego pracę nakładczą albo odbywającego służbę zastępczą, za czas niezdolności do pracy (33 dni w ciągu roku kalendarzowego) przysługuje prawo do wynagrodzenia wypłacanego przez pracodawcę. Z kolei osoby, które skończyły 50. rok życia, wówczas czas niezdolności do pracy wynosi rocznie 14 dni – informuje serwis rynekzdrowia.

Słupscy lekarze ratują twarz mężczyzny