Jeszcze na początku XX w. wieś Bronowice słynęła z wody źródlanej, w której dopatrywano się właściwości leczniczych. W granicach administracyjnych Lublina jako dzielnica zaistniała po pierwszej wojnie światowej, w 1916 r. Jeszcze jednak zanim się to stało, wieś w szybkim tempie zaczęła się rozwijać. 40 lat przed włączeniem w obręb miasta otwarto tam linię Kolei Nadwiślańskiej, a w następnych latach zakłady produkcyjne – m.in. wytwórnię cementu „Firlej” i Zakłady Mechaniczne E. Plage i Laśkiewicz. Rozwój Bronowic wyhamował dopiero po drugiej wojnie światowej.
Bronowice leżą między dwiema rzekami – od północy nad Bystrzycą, a od zachodu nad Czerniejówką. Mają powierzchnię 2,51 km kw.
Pchli targ na szczecińskim Pogodnie
