Piotr Wysocki (1936-2023) - aktor
Piotr Wysocki urodził się 13 kwietnia 2023 roku w Toruniu. Niewiele wiadomo o jego losach w okresie II wojny światowej. Studia aktorskie podjął pod koniec lat 50. XX wieku. Wyjechał do Krakowa i dostał się na Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. Ludwika Solskiego. Naukę zawodu ukończył w 1964 roku. Po odebraniu dyplomu wrócił do Torunia, gdzie związał się z lokalnym Teatrem im. Wilama Horzycy. To na jego deskach zadebiutował rolą Żandarma w "Rewizorze" Mikołaja Gogola w reżyserii Hugona Morycińskiego.
Wysocki wyjechał na Lubelszczyznę
Po studiach Wysocki szlifował swoje umiejętności aktorskie w Teatrze im. Horzycy. Jednak pod koniec lat 60. XX wieku zrobił kolejny krok w swojej karierze i wyjechał do Lublina. Uzyskał zatrudnienie w Teatrze im. Juliusza Osterwy. Czas pokazał, że z tą instytucją Wysocki związał się na długie lata. Pracował tam do 2001 roku.
Piotr wysocki jako aktor filmowy
Wysocki nie był tylko aktorem teatralnym. Współczesność przyniosła zupełną dominację filmu, który przyciągał całe masy społeczeństwa. Jego talent został dostrzeżony, dzięki temu udało mu się pracować z najlepszymi polskimi reżyserami. W 1965 roku zagrał księcia Jana Gintułta u Andrzeja Wajdy w filmie "Popioły" (na podstawie scenariusza Aleksandra Ścibora - Rylskiego). W 1968 roku zagrał rolę Feliksa Bukina w filmie Jana Rybkowskiego "Wniebowstąpienie". W tym samym roku ponownie zagrał u Wajdy. Tym razem mistrz zaangażował go do "Przekładańca" (scenariusz napisał Stanisław Lem).
W latach 1969-1970 zagrał w klasycznym i lubianym po dziś dzień serialu wojennym "Czterej Pancerni i Pies". Pojawił się m.in. w odcinku 16 pt.: "Daleki patrol" (zdjęcia kręcone w Bydgoszczy). W latach 70. XX wieku kontynuował karierę aktorską. W 1971 roku wystąpił w filmie "Tylko Beatrycze", gdzie wcielił się w rolę brata Bernarda (w reżyserii Stefana Szlachtycza).
Pozostałe role Piotra Wysockiego
Wysocki zagrał jeszcze m.in. w "Lalce" (1977) reż. Ryszard Ber, „ Granicy” (1977) i „Rodzinie Połanieckich” (1977) Jana Rybkowskiego, „Karierze Nikodema Dyzmy” (1980) Jana Rybkowskiego i Marka Nowickiego, „Ojcowiźnie” (1986) Franciszka Trzeciaka i „ Królewskich snach” (1988) Grzegorza Warchoła.
W latach 90. XX wieku aktor miał pauzę w występach. Powrócił w 2001 roku w filmie "Chopin. Pragnienie miłości" Jerzego Antczaka. Następnie widzowie mieli okazję zobaczyć go u Filipa Bajona w filmie "Panny Dulskie".
Tragiczna śmierć aktora
Wysocki zginął tragicznie 26 marca w pożarze swojego domu w miejscowości Trzciniec (woj. lubelskie, gm. Chodel). Strażacy odnaleźli w zgliszczach jego zwęglone ciało. 13 kwietnia artysta skończyłby 87 lat.
Filmografia Piotra Wysockiego
- 1965 – Miejsce dla jednego jako Zdzisław
- 1965 – Popioły jako książę Jan Gintułt
- 1967 – Pieśń trumfującej miłości jako Mucjusz
- 1968 – „Mistrz tańca” w Opowieści niezwykłe jako kochanek żony umierającego staruszka
- 1968 – Przekładaniec jako doktor Benglow, psychoanalityk Foxa
- 1968 – Wniebowstąpienie jako Feliks Bukin
- 1969 – „Daleki patrol” w Czterej pancerni i pies jako porucznik Kozub
- 1969 – Tamań
- 1970 – „Klin” w Czterej pancerni i pies jako porucznik Kozub
- 1971 – Na przełaj
- 1974 – „Seans nie ostatni” w Ile jest życia
- 1975 – Doktor Judym jako Żyd na dworcu w Cisach
- 1975 – Tylko Beatrycze jako brat Bernard/Erling
- 1976 – Zagrożenie jako reporter amerykańskiej tv
- 1977 – Granica jako hrabia Tczewski, brat hrabiny
- 1977 – „Widziadło” w Lalce jako Gimard, sekretarz Wokulskiego w Paryżu
- 1978 – 1980 Huszar jako ksiądz
- 1978 – „Panna Marynia”, „Narzeczeni”, „Spełnienie”, „Zdrada”, „Powrót” w Rodzina Połanieckich jako Józef Osnowski
- 1980 – w Kariera Nikodema Dyzmy jako hrabia Koniecpolski
- 1980 – Wyrok śmierci
- 1983 – Katastrofa w Gibraltarze jako generał Mieczysław Boruta-Spiechowicz
- 1988 – w Królewskie sny jako doradca Witolda
- 1988 – Alchemik Sendivius jako ojciec Mervill
- 1988 – Zakole jako lekarz
- 1989 – Qui vivra verra (kto dożyje, zobaczy; przyszłość to pokaże)
- 1997–2007 – Klan
- 2002 – Chopin. Pragnienie miłości
- 2005 – „Poniżej zera” w Kryminalni jako facet
Odznaczenia państwowe
- Srebrny Krzyż Zasługi (1979)
- Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2006)
- Medal Osterwy (1995)
- Odznaka Honorowa „Zasłużony Działacz Kultury” (1977)
- Odznaka Honorowa „Za zasługi dla Lublina” (1978)
Polecany artykuł:
