Badania opinii publicznej wskazują, że ludność negatywnie ocenia rządowe ławeczki. To przedsięwzięcie od początku budziło kontrowersje. Oburzała przede wszystkim niebotycznie wysoka cena ławek. Władze mówiły, że jedna sztuka kosztować będzie ok. 100 tys. zł. Fakty jednak temu przeczą, a społeczeństwu przekazano półprawdy. Rzeczywisty koszt budowy i konserwacji jednej ławki to ponad 400 tys. zł.
Dodajmy tylko, że kosztowne ławeczki mają zniknąć w listopadzie. Koniec ich „służby” wyznaczą same władze albo jesienna, deszczowa pogoda, która spowoduje, iż spróchnieją. Jest to jedna z możliwych przyczyn, gdyż, jak sami widzieliśmy, w większości przypadków impregnat został nałożony niedbale.
Polecany artykuł:
Co ciekawe, ławeczki patriotyczne, wcale nie są takie patriotyczne jak mówią ich zwolennicy. Wiele osób w całym kraju zauważyło, że ich konstrukcja wyklucza osoby starsze oraz niepełnosprawne. Wydaje się, jakby projektanci ławek zapomnieli, że tacy ludzie też są częścią społeczeństwa. Tu warto dodać, iż to w końcu to osoby w podeszłym wieku stanowią „żelazny elektorat” obozu władzy. Taki psikus, a do prima aprilis jeszcze siedem miesięcy.
Kłopoty dla starszych osób
Cała instalacja, na którą składa się ławka jest pełna barier dla starszych osób. Główny problem stanowią strome schodki, po których wchodzi się na podest, gdzie ustawiona jest właściwa ławeczka. Poręcze przy schodach są dość wysoko, co utrudnia słabszym „wspinaczkę”. Ponadto całość jest zdominowana przez metal i łamliwe drewno. Tu warto dodać, że drewniana sklejka, która składa się na platformę, pod wpływem deszczu robi się śliska. Z tego, co jest powszechnie wiadome, starsze osoby często miewają problemy z płynnym chodzeniem i nie mają refleksu, jak młodzi ludzie. Nie trzeba chyba dodawać, że upadek w takim miejscu jest wysoce prawdopodobny. Z tym zaś łączy się kolejny problem. Poza małymi poręczami na platformie, na której stoi ławka, nie ma o co się oprzeć w razie potrzeby. Osobiście odradzałbym starszym wypoczynek na takiej ławce.
Polecany artykuł:
To nie jest ławka dla niepełnosprawnych
To smutne, ale tak naprawdę jest. Twórcy ławek patriotycznych nie uwzględnili potrzeb niepełnosprawnych. Również na ten problem zwracano uwagę w wielu miastach w Polsce. Przede wszystkim z użytkowania ławek zostały całkowicie wykluczone osoby poruszające się na wózku inwalidzkim. Wielkie trudności będą też miały osoby chodzące o kulach. Jak miałby bez czyjejś pomocy „wspiąć się” na stromych schodach? Dodatkowo jedynymi stabilnymi oparciami są poręcze przy schodach. Podłokietniki ławek są do tego usytuowane za nisko. Reszta dostępnych możliwości oparcia się to zawieszone łańcuchy, które nie pomogą w tej sytuacji. Ponadto sama platforma, na której stoi ławka jest dość wysoka. Ewentualne potknięcie czy utrata równowagi przez osobę niepełnosprawną mogłaby skończyć się niepomyślnie. Warto też zauważyć, że osoby niepełnosprawne, poruszające się np. o kulach, powinny mieć możliwość samodzielnego skorzystania z instalacji. Proszenie o pomoc, mimo wszystko, bywa dla takich ludzi upokarzające.
Jak to powinno być zrobione... a nie jest
Sprawdziliśmy poradniki dla projektantów obiektów użytkowych m.in. ławek, krzeseł, łóżek itp. Literatura fachowa wskazuje, iż przestrzenie wokół np. ławek czy krzeseł powinny być przestrzenne i otwarte, tak aby dana osoba nie zahaczyła lub uderzyła się o elementy otaczające – ściany, stoły, parapety itp. Obiekty, na których niepełnosprawni siadają, powinny być stosunkowo niskie z wyprofilowanym oparciem. Sugeruje się także zapewnienie miękkich obić. Osoby korzystające powinny mieć też zapewnione liczne punkty oparcia, dzięki czemu zmniejsza się ryzyko upadku. Takich elementów można wymieniać więcej.
Jak widać, rządzący najpierw pomyśleli o swoim interesie, a później… wcale nie pomyśleli o osobach potrzebujących specjalnych warunków. Ludzie starsi oraz niepełnosprawni mogą czuć się zawiedzeni.
