W latach 20. XX wieku stolica diecezji podlaskiej została przeniesiona z Janowa Podlaskiego do Siedlec. To wtedy kościół pw. Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Siedlcach zyskał wyższą rangę – katedry. W tamtym okresie ubogacono też wnętrze świątyni.
– Warto zwrócić uwagę m. in. na gipsowe stacje Drogi Krzyżowej na ścianach, które ofiarowali kolejarze z Siedlec. Miało to miejsce dokładnie sto lat temu – w 1921 roku. Wychodząc z katedry, zwróćmy natomiast uwagę na jeszcze jeden, blisko stuletni element wyposażenia kościoła, czyli na organy – niezwykły instrument, który zajmuje prawie całą powierzchnię chóru. Siedleckie organy są trzydziestogłosowe. Nie można jednak tych głosów policzyć, ponieważ każdy składa się z szeregu odpowiednio uporządkowanych piszczałek – tych pionowych rurek o różnej długości – opowiada Natalia Zyśk, przewodnik siedleckiego oddziału PTTK.
Budowa organów rozpoczęła się w 1914 roku, a z powodu zawirowań wojennych została ukończona w 14 lat później – w roku 1928. Wygląd instrumentu został dopasowany do stylu gotyckiego, w jakim wybudowano katedrę. Zachęcamy do obejrzenia naszego filmu, pokazującego, jak świątynia, a także znajdujące się w jej wnętrzu zabytkowe organy, wyglądają obecnie. Więcej o historii siedleckiej katedry, a także innych okolicznych budynków, można natomiast usłyszeć w załączonej poniżej audycji.
