Osoba samotnie wychowująca dziecko - kto nią jest według prawa?
Według polskiego prawa, za osobę samotnie wychowującą dziecko można uznać rodzica lub opiekuna prawnego, będącego kawalerem, panną, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem lub osobą z orzeczoną separacją. O takim statusie możemy mówić także w przypadku osób będących w związku małżeńskim, w którym małżonek jest pozbawiony praw rodzicielskich lub przebywa w więzieniu.
Osoba samotnie wychowująca dziecko, we wspólnym rozliczeniu z dzieckiem może traktować je jako drugiego podatnika, posiadającego własną kwotę wolną od podatku. W ten sposób rodzic lub opiekun może skorzystać z podwójnej ulgi. Dla przykładu, osiągając dochód 240 tysięcy złotych, nie uwzględniając ulgi, podatek wynosiłby 49200 złotych. Z korzyści płynących dla samotnie wychowujących dzieci, podatnik może podzielić swój przychód na pół, obliczyć podatek od tej kwoty i pomnożyć go razy dwa. Wówczas podatek wyniesie 21600 złotych.
Polecany artykuł:
Kiedy przysługuje ulga?
Ulga przysługuje w określonych przypadkach. Należy się ona wówczas, gdy osoba wychowuje samotnie dzieci:
- małoletnie;
- uczące się, do ukończenia 25 lat;
- bez względu na wiek, jeśli otrzymywały zasiłek pielęgnacyjny lub rentę socjalną.
Z ulg podatkowych mogą także skorzystać rodzice, którzy nie są w związku małżeńskim i opiekę nad dzieckiem pełnią naprzemiennie. Jeśli podatnik wychowuje tylko jedno dziecko, ulga nie będzie mu przysługiwała w sytuacji, gdy jego dochód przekroczy 56 tysięcy złotych. Istotnym jest fakt mówiący o tym, że przy rozliczeniu PIT jako osoba samotnie wychowująca dzieci, ich liczba nie jest istotna. Dochód zawsze będzie dzielony na pół, a podatek mnożony razy dwa.
