Depresja czy inne zaburzenia afektywne to choroba. Mówiąc o niej w wielkim uproszczeniu: w naszym mózgu zaczyna wtedy brakować neuroprzekaźników - głównie serotoniny, jej poziom spada i nagle okazuje się, że nic nas nie cieszy, nie widzimy sensu życia, nie mamy energii by wstać, towarzyszy nam uczucie pustki, bezsensu, jesteśmy zmęczeni nawet jeśli długo śpimy. Po prostu tego "czegoś" brakuje w głowie i aby wyzdrowieć, trzeba to uzupełnić. I nie da się tego braku uzupełnić mówieniem " weź się w garść", albo "poczekaj aż Ci minie". To jak, jakby powiedzieć "masz zapalenie płuc? To może idź pobiegaj albo wyjdź do ludzi".
- mówi Izabela Ciuńczyk, dyrektor Centrum Zdrowia Psychicznego w Koszalinie.
Koszalin i powiat koszaliński to jedno z 44 miejsc w Polsce, w których Ministerstwo Zdrowia postanowiło wypróbować pilotażowy program zmieniający polską psychiatrię. Placówka znajduje się na ul. Sarzyńskiej 9, jest też filia w centrum na ul. Zwycięstwa 119, a jej główny atut to brak kolejek i natychmiastowa pomoc doraźna. Centrum na Sarzyńskiej działa 24 godziny na dobę i 365 dni w roku, więc w przypadku ostrych psychicznych sytuacji, takich jak myśli samobójcze, można bez wcześniejszego umawiania się i bez skierowania przyjechać i uzyskać pomoc. Centrum działa już w Koszalinie 4 lata i - według pani Dyrektor - jego formuła się sprawdza i rzeczywiście niesie pomoc.
Jak pomóc osobie w depresji?
Przede wszystkim nie oceniajmy takiej osoby, ani nie mówmy "dobrych rad" typu "po prostu uśmiechnij się i wszystko będzie dobrze". Dyrektor Izabela Ciuńczyk dodaje:
Dobrze jest być fizycznie przy takiej osobie, mówić jej, że się ją wspiera i że rozumiemy, przez co właśnie przechodzi. Bardzo ważne jest też zachęcanie jej do skorzystania z psychologicznej pomocy. Najlepiej po prostu wziąć taką osobę za rękę i przyprowadzić do nas - tutaj kompleksowo udzielimy jej natychmiastowo pomocy.
Polecany artykuł:
Niechlubne statystyki
W II półroczu 2021 roku przeprowadzono badanie na 10 tys. Polek i Polaków - 25,6 % z nich doświadczyło bądź doświadcza obecnie kryzysu psychicznego, z czego 80% przypadków stanowią zaburzenia depresyjne. Przed wybuchem pandemii ten wynik był o 2% mniejszy. "To duży przyrost" - przyznaje pani Dyrektor.
Pandemia, izolacja i nauka zdalna spowodowała też wzrost depresji u dzieci i młodzieży. Na ich etapie rozwoju, jako człowieka, niezwykle ważna jest integracja z innymi i przebywanie wśród rówieśników - długotrwały brak kontaktu z nimi może doprowadzić do poważnych sytuacji stresowych, a nawet traumatycznych.
"Depresja u dzieci nie zawsze objawia się tak, jak najczęściej u dorosłych, czyli apatią, smutkiem czy rezygnacją. Dziecko może na przykład przestać się dobrze uczyć, spędzać więcej czasu przed komputerem, czego do tej pory nie robiło. Może też stać się bardziej drażliwe, aroganckie i złośliwe. Najlepsze, co możemy zrobić to być blisko naszych dzieci, uczestniczyć w ich życiu, stać zawsze obok."
